ซ้อมให้ชินอินกับความตายให้ได้
ซ้อมให้ชินอินกับความตายให้ได้ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป คือการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ แน่นอนว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมาล้วนต้องตาย ส่วนตายแล้วจะไปนรกหรือสวรรค์ขึ้นอยู่กับผลกรรมที่ได้กระทำเอาไว้ เมื่อปลายทางของชีวิตมนุษย์คือความตาย แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้มีโอกาสฝึกใจให้รู้จักปล่อยวาง วันนี้แอดมินมี 5 เทคนิคฝึกซ้อมจิตใจให้รู้จักปล่อยวางและชินกับความตาย จากพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล มาแนะนำค่ะ
- ซ้อมตายก่อนนอน
ทุกคืนก่อนนอนทำใจให้ผ่อนคลาย แล้วลองจินตนาการดูว่าในคืนนี้ อาจเป็นคืนสุดท้ายของชีวิต และลมหายใจของเรากำลังจะหมด ร่างกายแน่นิ่ง ขยับเขยื้อนไม่ได้ ตัวเริ่มเย็นและแข็ง ไม่เพียงแค่เราที่กำลังจะเสียลมหายใจไปเท่านั้น แต่ตัวเราเองยังจะต้องสูญเสียคนรัก พ่อแม่ ญาติพี่น้อง ลูกหลาน ชื่อเสียง ทรัพย์สมบัติ เป็นต้น แล้วเราลองถามตัวเองดูว่า “เราพร้อมที่จะจากไปในคืนนี้แล้วหรือยัง ถ้ายังไม่พร้อมแล้วจะทำอย่างไรให้พร้อม” ซึ่งการพิจารณาดังนี้จะทำให้เราไม่ประมาณในการดำเนินชีวิต
- ซ้อมตายก่อนเดินทาง
ทุกครั้งที่เราต้องเดินทาง ให้นึกว่าเราอาจประสบอุบัติเหตุกลางทางได้ตลอดเวลา ออกจากบ้านเราอาจจะไม่ได้กลับมาอีกก็เป็นได้ และนี่อาจเป็นการเดินทางครั้งสุดท้ายของเรา จากนั้นให้ถามใจของเราเองว่า ถ้าเกิดเหตุเครื่องบินตก รถชน หรือพลิกคว่ำ ในช่วงเวลาไม่กี่วินาทีสุดท้ายของชีวิต เราจะรู้สึกอย่างไร ควรวางใจอย่างไร จะตระหนกตกใจและจะกังวลถึงคนข้างหลังหรือไม่
หากเราถามใจดูแล้วว่า มีอาการตระหนกตกใจ ห่วงหน้าพะวงหลัง ยังไม่พร้อมที่จะตาย ก็ต้องฝึกเตรียมใจให้พร้อม เพื่อเผชิญหน้ากับความตายอย่างสงบ
- ซ้อมตายเมื่อเสียของรัก
มนุษย์ทุกคนย่อมมีของรักของหวงด้วยกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สมบัติ บ้าน รถ ที่ดิน สัตว์เลี้ยง ซึ่งสิ่งของเหล่านี้อาจถูกขโมยไป เสียหายใช้การไม่ได้ หรือจะเป็นการพลัดพรากจากกันไป เราควรใช้โอกาสนี้เป็นเครื่องเตือนใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก ไม่ได้มีอะไรเป็นของเราอย่างแท้จริง เพราะถ้าเราต้องสูญเสียเครื่องใช้ไป แต่กลับทำใจไม่ได้ แล้วถ้าเราต้องตายจากไป ก็จะเกิดความทุกข์ขึ้นในใจมากแค่ไหน
ฉะนั้น เราควรใช้โอกาสนี้เป็นเครื่องเตือนสติให้ใจระลึกรู้ว่า เราควรปล่อยวางจากสิ่งของที่ยึดเหนี่ยวเอาไว้ เพราะความตายจะมาพลัดพรากของรักของเราไปหมด และเมื่อมีเหตุให้ต้องเสียของรักไป เราก็ควรปล่อยวางให้ได้นั่นเอง
- ซ้อมตายเมื่อไปเยี่ยมไข้
เมื่อเราต้องไปเยี่ยมผู้ป่วยที่โรงพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นอาการเจ็บป่วยเพียงเล็กน้อย หรือป่วยหนักก็ตาม ให้เราลองใช้ผู้ป่วยเป็นครูแล้วสอนให้เรารู้ว่า ความเสื่อมของสังขารเป็นเรื่องธรรมดา ร่างกายนี้ไม่ใช่ของ ๆ เรา ฉะนั้นเราควรเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม เพราะการป่วยไข้สามารถเกิดขึ้นกับเราได้ตลอด เมื่อเราป่วยหนัก เราจะได้วางใจไม่ให้ทุกข์ ทำใจไม่ให้ป่วยตามกายไปด้วย
- ซ้อมตายเมื่อไปงานศพ
งานศพเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงสัจธรรมของชีวิตได้อย่างแท้จริง ในทุก ๆ ครั้งที่ไปงานศพ เราสามารถเจริญมรณสติได้ โดยพิจารณาจากโลงศพเบื้องหน้า ว่าครั้งหนึ่งเค้าก็เคยมีชีวิตเหมือนกับเรา แต่ตอนนี้เค้ากลับนอนอยู่ในโลงศพ และสักวันหนึ่งตัวเราเองก็ต้องลงไปนอนอยู่ในโลกศพเหมือนกัน ให้โลงศพสอนใจเรา ถ้าหากตัวเรานั้นต้องตายจากไปจริง ๆ เราทำดีมากพอแล้วหรือยัง เพื่อความไม่ประมาณและมีสิตในการดำเนินชีวิต
การฝึกใจให้ระลึกถึงความตายนั้น แม้ในระยะแรกอาจทำได้ยาก แต่เมื่อค่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย ๆ ใจเราก็จะเริ่มชินกับความตาย และทำให้เราปล่อยวางสิ่งที่ยึดที่ถือเอาไว้ รู้จักใช้ชีวิตอย่างมีสติ และตั้งอยู่บนความไม่ประมาณอีกด้วย
ขอบคุณข้อมูลจาก https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/dhamma/160156.html